Yıllardır kanayan yaralarımızdan biriside insanları dış görünüşüne göre değerlendirmek.Yani Nasrettin Hocanın da dediği gibi "ye kürküm ye" hesabı yapmak.
Bilindiği gibi hocamız önce eski püskü elbiselerle gittiği yerde pek itibar görmez daha sonra güzel görünüşlü elbiselerle gittiği aynı yerde aynı insanlar tarafından farklı muamele görmüş, bu sefer onu neredeyse baş köşede ağırlamak istemişlerdir.
Peki değişen sadece hocamızın kıyafeti miydi? Hayır!
Hocanın kıyafetiyle beraber ona davranış şekli,bakış açısı,onu değerlendirme yöntemi de değişmişti.
Tıpkı günümüzdeki gibi.
Bu durum hocanın yaşadığı devir ele alındığında(13.Yüzyıl) , asırlardır değişmedi ve değişmeyecekte. Çünkü geçen asırlar boyunca insanlık teknolojiyi, ekonomiyi, günlük hayatta kullanılan sistemleri değiştirdiyse de kendisinde bulunan değer yargılarını ve insanlara bakış açısını değiştiremedi.
Bu yüzden bu duruma kanayan yara diyoruz.
Bekli biz de bu, "Ye kürküm Ye" durumunu hayatımızda yaşıyoruz veya birebir bu durumun içerisindeyiz.
Gazalinin bu konuda çok güzel bir sözü var, ki kendisi 11. Yüzyılda Yaşamış ;
İnsan kalbiyle,düşüncesiyle ve diliyle insandır, kıyafetiyle değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkürler..