Fitne-i Meftun

Hayallerimde büyüttüm seni  En tatlı rüyaların ilhamı sensin Belki de karanlığın ta kendisisin Ruhumu bertaraf eden, söyle nerdesin... Ne adın bellidir ne de bir sanın Kim bilir meskenin neresi senin İsterse kalemim hep inkar etsin Onu da kim eden o kimse sensin... Gözlerini bilirim, gece siyahı, Değil midir ki onlar çektirir ahı Gün indirirken, hayatıma kastettiğin silahı Düne asi en asil isyankar sensin Niye meftun diye sorarlar bana Her gece seni gören söyle ne etsin... Meftûn

ONA YANARIM

İki damla yaşa dahi tahammül edemezken yürek 

Sensizlik mahveder ya, ona yanarım  

Illa zamana mı bırakmak gerek 

Yokluğun vâr olur ya, ona yanarım 

  

Senle olur ya hep, sensiz sabahlar  

Güneş hep senden sonra doğar ya hani 

Ve hep sana doğru koşar ya yollar 

Kaybolur kalırım ya, ona yanarım 

                                             Meftûn 

YAZIK

Yazık ki sensiz geçen her âna, senden bîhaber geçmekte.. 

Bilinmez ki hangi bülbül, sensizlikle temaşa etmekte 

Seyret şu muazzam kubbeyi ki aşk ile raks etmekte 

Bilinmez ki hangi yıldız vârını, derd-i aşka zerk etmekte 

                                                                                   Meftûn 

SEN

Rüzgâr saçlarını okşadığı zaman  

Akıl terkederdi beni, sen bilmezdin  

Yapraklardı huzurunda yere kapanan  

Bir cân yiterdi sende, sen bilmezdin 

Rüzgâr saçlarını okşadığı zaman 

Ufuk, güneşi sînesine çektiği zaman 

Sen olurdun semâ ile arzı barıştıran 

Doğu ile batı birbirine kavuştuğu zaman 

Elde yokluğun kalırdı, sen bilmezdin 

Ufuk, güneşi sînesine çektiği zaman 

Kaybolup giderken boşlukta zaman 

Yağmurlardı her âna seni hatırlatan 

Gece, uykuya teslim olduğu zaman 

Sensizlik kâbus olurdu, sen bilmezdin 

Kaybolup giderken boşlukta zaman 

İsmin, aklıma hücum ettiği zaman 

Sen olurdun kalemimin hiçliğinde kıvranan 

Mektuplar, adresini kaybettiği zaman 

Bir ben de kaybolurdu, sen bilmezdin 

İsmin aklıma hücum ettiği zaman 

Yavaş yavaş yok ederken Ben'liği zaman 

Sen'in mahkûmundu Ben, sen bilmezdin 

Akrep, yelkovan ile raks ettiği zaman 

Sen'le hiç olurdu her şey, sen bilmezdin 

Yavaş yavaş yok ederken Ben'liği zaman 

Elleriyle sıkarken göğsümü zaman 

Haykırırdı seni yürek, sen bilmezdin 

Sen ile sensizlik canda buluştuğu ân 

Çaresizlik kahrederdi, sen bilmezdin 

Elleriyle sıkarken göğsümü zaman... 

                                                Meftûn