Rüzgâr saçlarını okşadığı zaman
Akıl terkederdi beni, sen bilmezdin
Yapraklardı huzurunda yere kapanan
Bir cân yiterdi sende, sen bilmezdin
Rüzgâr saçlarını okşadığı zaman
Ufuk, güneşi sînesine çektiği zaman
Sen olurdun semâ ile arzı barıştıran
Doğu ile batı birbirine kavuştuğu zaman
Elde yokluğun kalırdı, sen bilmezdin
Ufuk, güneşi sînesine çektiği zaman
Kaybolup giderken boşlukta zaman
Yağmurlardı her âna seni hatırlatan
Gece, uykuya teslim olduğu zaman
Sensizlik kâbus olurdu, sen bilmezdin
Kaybolup giderken boşlukta zaman
İsmin, aklıma hücum ettiği zaman
Sen olurdun kalemimin hiçliğinde kıvranan
Mektuplar, adresini kaybettiği zaman
Bir ben de kaybolurdu, sen bilmezdin
İsmin aklıma hücum ettiği zaman
Yavaş yavaş yok ederken Ben'liği zaman
Sen'in mahkûmundu Ben, sen bilmezdin
Akrep, yelkovan ile raks ettiği zaman
Sen'le hiç olurdu her şey, sen bilmezdin
Yavaş yavaş yok ederken Ben'liği zaman
Elleriyle sıkarken göğsümü zaman
Haykırırdı seni yürek, sen bilmezdin
Sen ile sensizlik canda buluştuğu ân
Çaresizlik kahrederdi, sen bilmezdin
Elleriyle sıkarken göğsümü zaman...
Meftûn
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkürler..